زنبورهای شکارگر

زنبورهای تریکوگراما و براکون و نحوه ی مبارزه با آفات توسط آن ها چگونه است؟

به عنوان یکی از بهترین و بیولوژیک ترین روش های مبارزه با لارو حشرات می توان به زنبورهای پارازیت کننده ی تریکوگراما و براکون اشاره کرد. این نوع از حشرات با شناسایی لارو حشراتی همچون مینوز و هلیوتیس روی آن ها تخم ریزی کرده و علاوه بر انهدام آنها، شرایط ایده آل برای رشد و پرورش لارو خود بر روی باقیمانده ی بدن لارو آفت را فراهم میسازند. از جمله ی موفقیت آمیزترین و کاربردی ترین موارد  استفاده از این روش در مزارع گوجه فرنگی میباشد. نحوه ی توزیع این حشرات در مزرعه به شکل تخم و زنبور آزاد میباشد. تخم های زنبور تریکوگراما در فواصل 4 الی 5 متر به شکل کارت در لابه لای گیاهان (به دور از تابش مستقیم آفتاب) قرار گرفته و به مرور زمان در مزرعه آزاد میگردند. زنبورهای آزاد براکون نیز در چندین نقطه به دور از هم در سطح مزرعه آزاد شده و فعالیت خود را شروع میکنند. بسته به زمان و شدت آلودگی تعداد دفعات استفاده از این روش میتواند متغیر باشد. لازم به ذکر است که استفاده از این روش ضمن اقتصادی بودن و کاهش هزینه استفاده ی از سموم، راهکاری سالم و به دور از خطرات زیست محیطی و انسانی است.